Aklım yanan otelin bitişiğinde kayak alanındaki görüntülerde bir yandan da. Yangın olup bitmiş ölen ölmüş, eğlenmeye devam dercesine başkasının acısına yüreğini kilitlemiş keskin bir umursamazlık iliklerimizi donduruyor!
Sadece bu değil elbet...
İnsanlar cayır cayır yanıp dualarla yolcu edilirken arkasından sorumlular hakkında süregelen akıl almaz tartışmalar da kanımızı donduruyor.
İktidar medyasında başlayan çirkin iftiralar komedi düzeyinden çıkıp bir trajediye evriliyor.
İlgili bakanın yangından hemen sonra yaptığı açıklamalar ölenlerin yakınlarını teskin edeceğine toplum vicdanını yaralayan, tamamen kendisini korumaya yönelik suçlamalara dönüşüyor. Arkasından da olayın tek suçlusu yangına yetişen itfaiye müdürü ve bağlı olduğu belediye başkan yardımcısı oluyor.
Uzaktan bizim ülkemizde olup bitenlere bakanlar hakkımızda nasıl bir not veriyorlardır acaba?
Ben utanıyorum; sebep olanların görevini yapmayıp başkasına çamur atmayı marifet sayanların bulundukları mevkileri kirlettiklerini ve suç işlemeye devam ettiklerini düşünüyorum. Onlar kamu vicdanında yargılanırken devletin kurumsal gücünün de bu vicdanı temsilen görevini yerine getirmesini bekliyorum. Normal olanı budur. Ama gelin görün ki hala suçluyu yakalama değil suçlu yaratma telaşında olan bir zihniyet ile karşı karşıyayız!
Bu anomali ile yaşamamız mümkün değil.
Çözümü idrak edecek kararlı bir iradenin sesini çıkarması olanlara seyirci kalınmaması gerekiyor. Türkiye bu hendekten atlamak zorunda...
