Rize'nin İkizdere İlçesinde ağaçları ve suyu için kahramanca savaşan köy kadınlarının mücadelesine destek vermek, onları takdir etmek yerine, "Oh olsun, oy verirken düşünücektiniz bunları!" demek nasıl bir ruh hali, nasıl bir bağnazlıktır?
İnsanın kanını donduruyor değil mi? Ama böyle söyleyenler oldu maalesef!
Ağaca, suya, böceğe sahip çıktığını iddia edenlerin "oh olsun" serzenişlerine, başlarına kakarcasına alaycı sistemlerine ne demelidir?
Olmaz olsun çevreciliğiniz!
*
Aynı kötü huyu başka konularda da tekrarlamıyorlar mı bazıları?
İşte, romanlarını bütün dünya okurlarının hayranlıkla okuduğu, ülkemizin adını bir kez de kötü şeylerle değil, edebiyat gibi bir konuda dünyanın her köşesine tanıtan bir yazaramıza söylenenlere ne demeli?
"Ah affetmek çok zor seni Orhan Pamuk! Emperyalistlerin oynuna gelmeyecektin, yazık, yazık!" serzenişlerinde bulunup, her şeyi bildiğini zanneden kerameti kendinden menkul kişilere ne demeli?
Artık onlar için Orhan Pamuk ne yazarsa yazsın, ne söylerse söylesin, gözlerinde hep bir suçludur!
Olmaz olsun insafsızlığınız!
*
İşte benim şarkılarını dinlerken sesine kurban olduğum güzel insanım Sezen Aksu'ya yapılanlar!
Onun unutulmaz şarkılarını yok sayıp, kafalarında sabitlenmiş bir hükme dayanıp, kendilerine pay çıkartanlara ne demeliyim? Sezen Aksu'nun İkizdereli kahraman kadınlarımızın diğer sanatçı dostları gibi yanında durmasını yorumlarken, yine aynı sabit yerden "Sezen Aksu, yetmez ama evet dediğini hala unutmadık!" demelerine kızmaz mıyım?
Olmaz olsun haksızlığınız!
İkizdereli kadınlara, Orhan Pamuk'a yapılan serzeniş ile Sezen Aksu için yapılan serzeniş aynı çizgide buluşuyorlar işte...
Biz neden böyleyiz, ne zaman böyle hastalandık, yaralarımıza yenik düştük, kendimizle bir türlü hesaplaşamadık, iyileşemedik bir türlü?
Çok eskilerden beri, bütün yakın tarihimiz boyunca hem de!
